CPC academie voor
scholen en besturen

E.G.O.-recept: Men neme het basisboek en een spiegel…

Volgers verdienen leiders die dienen.

Vraagt u ook weleens aan een ander hoe hij het maakt en hoe hij het maakt en hoe hij het maakt en hoe hij het echt maakt?

Je kunt niet niet communiceren.

Tegen de tijd dat ’t leven voorspelbaar wordt, is’t tijd genoeg om te standaardiseren.

Tegen de tijd dat we alles veranderd hebben, zal iemand wel weer alles willen gaan veranderen.

Wanneer is dat kind leraar geworden?

Als hij doet waar hij goed in is, doet hij niet waar ik een hekel aan heb.

Juf, weet jij eigenlijk wel wat ik moet doen als ik klaar ben?

Als we de richting hebben, maken we de route.

In je klas zitten een toekomstig politieagent, postzegelverzamelaar, ondernemer, waterpoloër, politicus, soldaat, auteur, boomchirurg, wetenschapper, autodidact, wereldreiziger, honkbalcoach,… ornitholoog en pechvogel. Hoe bereid je ze allemaal voor op een gelukkige toekomst?

Als je morgen nog hetzelfde denkt, heb je niks geleerd.

Een 5 of een 7 zegt niets over de kwaliteit van je leven.

’n Onvoldoende aan een kind, is ’n onvoldoende aan jezelf.

Pas als iedereen meetelt, kun je gaan rekenen.

Wat ik zelf ben, ben ik niet zonder de ander.

Wie heel wordt gelaten, kan gaan delen.

Voor alles een cursus. De ouders hebben hun kinderen al opgegeven.

Een kleuter roept: “Handen omhoog of ik schiet!” Je steekt je handen omhoog en hij schiet.

Noem ’t desnoods (nog) geen E.G.O., als ze maar betrokken zijn.

Velen worden in beslag genomen door de baan van de dag.

Je ontwikkelt je niet als je het druk hebt met het beperken van je faalangst.

Wie het kind in zichzelf kent, weet dat er geen volwassene in ’n kind zit.

Als je verder wilt komen, moet je een constante bereidheid hebben om je te realiseren dat je het bij het verkeerde eind hebt.

Verwondering is weer een beetje geboren worden.

Hou het kort juf! Ik heb nog veel te doen!

’t Leven is kort. Laten we er lang over doen.

Als ’n kind onder de streep zit, verleg dan de streep en jouw grenzen.

Geef kinderen de vrijheid waar ze verantwoordelijkheid voor kunnen dragen.

Wat gaat verder dan een maximale ontwikkeling?

Niet moeten maar ontmoeten bepaalt de koers.

Wie de jeugd leeft, leeft de toekomst.

Niet het ideaalbeeld, maar het maximaalbeeld moet op tafel liggen.

Ergens kom je altijd. (P. Langkous) Als je maar zorgt dat je de weg niet. kent (v. Herpen)

Meester kunt u even aan de kant gaan met uw krijtje, dan kan ik met mijn gsm een foto maken van uw aantekeningen?

Kinderen moeten de hele dag blijven zitten en als ze dat niet kunnen, dan blijven ze zitten.

Vindt u het belangrijk, of doet u er belangrijk over?

Als je de vlinder niet in de rups ziet, als je de vogel niet in het ei ziet, wat zie je dan in een kind waar je last van hebt?

Wie de kleine niet eert, is als grote verkeerd.

Beste leraar wilt u altijd alles netjes controleren? U heeft nog vakanties genoeg om te leren.

Zolang de leraar leert, ontwikkelen de kinderen zich.

Je bent ervaring, ook als je dat niet wilt.

ADHD… dat heb ik geloof ik ook wel eens.

Zeg niet wat niet moet, wel wat wel mag.

Alleen in theorie klopt de praktijk.

Niet de beste leraren, maar het beste in leraren maakt het verschil.

Iemand ’t protocol ‘intuïtief handelen’ gezien?

Ik denk dus ik besta. (Decartes) Ik leef dus ik verga. (v. Herpen)

Geef kinderen de tijd voordat je ze de klok leert kennen.

Als je mij was, zou je het ook zó doen!

Evolutie: de kinderen in jouw klas worden slimmer dan jij zelf bent.

’t Kind is van zichzelf. Laat ’t dat ook worden.

Wie klaar is met de toets, is klaar om te beginnen.

Een goede leraar heeft veel ambities maar weinig pretenties.

Waar veel mensen dezelfde kant opgaan, ontstaat ’n weg.

Ontwikkelingen staan altijd in de kinderschoenen.

Als jij het niet doet, wie doet het dan?

Heb jij al zoveel ervaren, dat je openstaat voor de ervaringen van anderen?

Niet ’t beste kind, maar ’t beste wat je vindt, bepaalt ’t succes.

De leraar staat in dienst van de maatschappij en niet andersom.

Waar een wil is, is een weg. Waar geen wil is, ben ik weg.

Verbeter de wereld… BEGIN!

Als kinderen allemaal dezelfde kip moeten knippen, kunnen ze hun ei niet kwijt.

Dat alsmaar praten, heeft ie echt van z’n juf!

Natuurlijk is al ’t leren, natuurlijk leren. Anders is het geen leren.

De klas is geen wachtkamer.

Als vandaag niet te veel op gisteren gaat lijken, is de kans groot dat ik opnieuw ga kijken.

Vóór regen komt zonneschijn.

Je kunt alleen verder gaan waar je bent, niet waar ’n ander wil dat je bent.

Soms geven kinderen een antwoord. Meestal zijn ze het antwoord.

Voor de wind gaan, komt niet aanwaaien.

Als je vroeger vroeg “Doe je dat thuis ook?” had je nog het idee dat ze het thuis niet deden…

Wie ’t weet, mag ’t vragen!

Rode pennen zijn voor zwartkijkers.

De focus op rekenen en taal… is een SOMber verhaal.

Straffen werkt alleen bij kinderen die het niet nodig hebben.

’n Kind is altijd een kans, nooit ’n tekort.

Heeft u ook zoveel kinderen die zich slecht ontwikkelen, omdat ze lijden aan k d m p m h n d v (kinderen die moeten plassen maar het niet durven vragen)?

En dan nu de toets: Heb je het vertrouwen dat het goed gaat als je niet precies weet wat er gaat gebeuren?

Als het er echt om gaat, is er weer eens geen school voor.

Ze meten wat ze willen weten.

Wat werd het veel toen we het deelden…

In dat lijf zit een mens dat denkt en voelt: de bovenste 7 cm van de mens zijn interessant. Maar hou je ook rekening met de genen, darmen, verlangens, vooroordelen, herinneringen, talenten, trauma’s, maagsappen, rouwprocessen, voorbeelden, witte bloedcellen, mislukkingen, boosmakers, blijmakers, capaciteiten, zweetklieren, voorkeuren, gevoeligheden, droomveroorzakers, zenuwtrekken, behoeften en neurotransmitters?

We staan altijd aan het begin van nieuwe ontwikkelingen.

Waarom leren we kinderen hun plas en vraag uit te stellen?

Administreer je achterstanden, of organiseer je kansen?

’n Etiket hoort op een verpakking. ’n Kind is geen product.

We denken hetzelfde. Doen maakt het verschil.

Bendt u vooral gerigt op de intensies van de meedenmens? Of is het u vooral om de fouten te doen?

Schaf de onvoldoende af! ’t Systeem schiet tekort, niet de mens.

’t World Wide Web is voor iedereen, altijd, overal. Dus elk curriculum is te smal.

Niets zo erfelijk als ’n veranderende omgeving. #nature-nurture

Soms denk ik: ‘Dit moet iedereen weten.’ Maar dan denk ik weer aan ál die Chinezen en dan denk ik: ‘Ach laat ook maar.’

Je kunt niet loslaten wat je niet vasthebt.

Alles van waarde is weerloos. (Lucebert) Maar zo waardevol dat ik ’t weer koos. (v. Herpen)

Laten we het NU doen! Wie zegt dat we twee keer leven.

Wie trots is op zijn school, wacht niet af tot de inspecteur zich meldt, maar nodigt hem uit!

Ik geef wat ik heb. Wat ik kreeg, krijg ik nooit meer op.

Je moet het hele jaar werken alsof de inspecteur op bezoek is, behalve als hij er is.

Pas bij de oplossing hoor ik dat je niet geluisterd hebt.

Wat je kunt, heb je gekregen. Niet om te bewaren, maar om het te doen!

Zelf-vertrouwen krijg je van ’n ander.

Heb jij ook een clubje van leeftijdgenoten (zoals in het onderwijs) of kies je je relaties met andere criteria?

Wie de toets doorstaat, moet nog beginnen.

Hoe worden ze allemaal de slimste van de klas?

De kracht is dat je ZELF van een ANDER kunt leren.

Heb ik je ooit verteld dat ik vroeger ook een kind ben geweest?

Een kind is nooit een druppel op de gloeiende plaat.

Je moet maar denken: de aandeelhouder wint.

Opleiden voor morgen vraagt om openheid. Opleiden voor gisteren is verloren tijd.

Het gaat niet om de uitkomst, maar om de interpretatie ervan.

Kies voor een concept dat leuke, goede leraren aantrekt!

Hé leraar… wat wil jij later worden?

“Maar oma wat heeft u een grote mond!” Dat moet wel met al die bezuinigingen in de zorg… (vrij naar: Roodkapje)

Wat wil je met je leven? Wat betekent dat voor je onderwijs?

Zoals elke vader een zoon is, is elke leraar een student.

Je kunt niet niet beïnvloeden.

Vindt u stoplichten of rotonden het prettigst? Elke toets is een stoplicht, elke keuze een rotonde.

Wie zijn hoofd erbij houdt, weet dat ’t om het hart gaat.