Pedagogisch Huis in de praktijk

Basisschool Hof ter Weijde en het traject 'Het Pedagogisch Huis'

Wanneer de collega’s van Hof ter Weide binnen komen voor de tweede procesbijeenkomst van het traject ‘Het Pedagogisch huis’ vult hun gezelligheid samen de ruimte. Deze keer wordt afgestemd wat de groep vraagt van de leraar en waar op in te zetten is. En vooral: waarom en hoe we dit doen met elkaar. Vorige keer is gekeken naar de fundering en nu wordt de link gelegd naar de begane grond: regels en afspraken in de clusters.

Carm neemt iedereen in zijn presentatie mee naar de leraar en Lola, een fictieve leerling die een blaasontsteking heeft. Het naar de wc gaan van kinderen uit de klas loopt maar op en de leraar besluit het wc-gebruik tijdelijk te stoppen. Tot Lola moet. Wat doe je dan? Het dilemma dat ontstaat mag je terugleggen bij de klas, geeft Carm mee. Wat stof geeft tot nadenken is de vraag hoe de regels zich verhouden tot je pedagogische opdracht: wil je dat kinderen leren voelen wat kan en past of wil jij dat voor hen gaan regelen? Denk niet alleen aan het naar de wc gaan, maar ook eens aan regels zoals het gebruik van het stoplicht in je klas of vaste looproutes. Wanneer je dat naast het fundament legt, klopt het dan nog?

In groepen worden de leraren uitgedaagd drie regels onder de loep te nemen en te bekijken of je die wenst te handhaven, af te schaffen of te heroverwegen. Simone en Carm schuiven aan. Er is al merkbaar voorwerk gedaan want ieder krijgt een stem en wordt gezien en gehoord in wat hij wenst te delen. De gesprekken gaan over hoeveel vrijheid je aan kinderen kunt geven en hoe je ze verantwoordelijkheid laat nemen. En waar dat schuurt en voor wie. Waar de ene groep besluit drie regels aan te pakken gaat een andere groep weg met het idee dat er eigenlijk maar een afspraak overblijft: we houden rekening met elkaar.

In de terugkoppeling mag het nog lastig zijn, het niet weten wordt gezien en er is ruimte om het in de vaste intervisie groepen verder te bespreken. Het gaat, volgens Carm en Simone, over het maken van een speelveld met elkaar. Zoals je met de kinderen gaat praten over tijd, ruimte en criteria om aan je (groeps)doelen te werken, is dat ook voor de leraren aan de orde. Daarbij mag je ook pedagogisch differentiëren want niet iedereen is op hetzelfde moment aan hetzelfde toe. Een leraar zei: ‘Ik heb de ervaring nog niet om al een helder beeld te hebben over hoe vrij kinderen kunnen zijn en waar ze verantwoordelijk voor kunnen zijn.’ Hoe mooi om te ervaren in deze bijeenkomst dat dat niet alleen voor kinderen zo is maar ook en eerst voor de leraar. Het was veilig genoeg om dat te delen en de nabijheid van een ander werd direct geboden. Een prachtig proces in een mooi team, waar met elkaar het pedagogisch huis steeds verder opgebouwd wordt, samen gedragen in een proces met een heldere opbouw en theoretische inzichten. De volgende keer meer over wat te doen met groepsdynamiek en hechting.

'Het pedagogisch huis' is een in company-traject. Het doel van dit traject is het ontwikkelen van een stevig fundament, waarop je als team een krachtige pedagogische leeromgeving kunt bouwen. Dit fundament wordt gevormd door de medewerkers; zij zijn de dragers van de visie, de ambassadeurs van de missie en laten dit zien in hun manier van werken en communiceren.

Wil jij ook met jouw school kijken naar het visietraject voor scholen, bekijk dan het traject Het Pedagogisch huis.

Als eerste het laatste nieuws van CPC?
Check onze socials!