Wie heeft er geen mening over het onderwijs. Iedereen heeft het ‘genoten’, maar sommigen hebben er weinig plezier aan beleefd. ‘Laat je kennen’ (klik voor video), zeggen Heerschop en Van Herpen, terwijl ze elkaar aan het ontdekken zijn. Ze hebben beiden een schat aan ervaring, maar overschatten zichzelf niet. Ze weten wat het is om te blijven zitten, maar ook wat het betekent om op te staan. Ze haten de rankings, maar zijn als geen ander in staat om ze te maken. Ze hebben kritiek op het systeem, waar ze zelf deel van uitmaken. Tijd voor verwarring én voor verandering.
Je kunt ook teveel talent hebben… Björn der Doelen kwam tijdens zijn voetballoopbaan uit voor PSV, Standard Luik, FC Twente en N.E.C. De voetbalwereld daagde hem uit, maar frustreerde hem ook. Hij kocht een gitaar en ging muziek maken. Björn werd frontman van de groep ‘Allez Soldaat’. Marcel van Herpen strijdt tegen het buitensluiten van kinderen. Hij begeleidde pedagogische projecten in zo’n 15 landen. Marcel is hoofdcoach van de Ruud van Nistelrooy Foundation en begeleidt leraren, trainers en coaches (amateurs en profs). In een interactieve voorstelling bespreken zij voetbalpijn en muziekplezier. Ze zoeken naar talenten die pas iets worden als je er iets mee doet.
Vanaf onze geboorte zijn we op zoek naar contact met anderen. Het is de brandstof van ons bestaan. In de pedagogische relatie staat de kwaliteit van het contact centraal. Het betekent gezien worden, gehoord worden en gevoeld worden. Goed contact maakt gelukkig, maar dat geluk wordt steeds minder vanzelfsprekend als we kinderen niet meer mogen (aan)raken. In een tijd waarin opvoeding juist om meer verbondenheid vraagt, hebben incidenten ons in een kramp gebracht.
